تفسير جامع، ج‏2، ص: 150

سوره مائده‏

در مدينه نازل شده سوره مائده در مدينه نازل شده و يكصد و بيست آيه و دو هزار و هشتصد و چهار كلمه و يازده هزار و هفتصد و سى حرف ميباشد

عياشى بسند خود از حضرت باقر عليه السّلام روايت كرده فرمود امير المؤمنين عليه السّلام فرموده سوره مائده سه ماه قبل از رحلت پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نازل شد و فرمود قسمتى از قرآن  ناسخ بعضى احكام قرآن ميباشد و فرمايشات آخر ايام عمر پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم در اين قبيل احكام حجت و مأخذ واقع ميشود، و چون سوره مائده از آخرين سوره‏هاى نازله قرآن است بعضى احكام بموجب آيات اين سوره نسخ شده ولى از اكام مقرره در سوره مائده چيزى نسخ نگرديده است. و فرمود روزى پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم سوار بر قاطر سفيد و سياهى شده بودند كه اين سوره را جبرئيل نازل نمود و سنگينى اين وحى بطورى بود كه نزديك شد شكم آنحيوان بزمين برسد و رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را بيهوشى فرا گرفت و دست‏هاى مبارك را بدوش شيبة بن وهب جهنى نهاد تا بزمين نيفتد پس از لحظه سر مبارك را برداشت و سوره مائده را قرائت فرمود و رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بآن عمل نمود و ما هم بر طبق احكام اين سوره عمل كرديم. 

 و نيز بسند خود از زراره روايت كرده گفت حضرت صادق عليه السّلام فرمود روزى عمر اصحاب پيغمبر را جمع كرد و امير المؤمنين عليه السّلام هم در آن جا تشريف داشت و بآنها گفت چه ميگوئيد در مسح كردن بروى كفش (در موقع وضو گرفتن)؟ مغيرة بن شعبه گفت من ديده‏ام كه رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بروى نعلين خود مسح نمود امير المؤمنين عليه السّلام فرمود آيا اين عمل رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم پيش از نزول سوره مائده بوده يا بعد از آن؟

عرض كرد نميدانم، امير المؤمنين عليه السّلام فرمود سوره مائده اين حكم را نسخ نموده كه بروى كفش مسح كنند و اين سوره سه ماه پيش از وفات پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نازلشده و رسول اكرم فرمود هر كس اين سوره را قرائت كند خداوند ده حسنه باو كرامت فرمايد و ده سيئه از ديوان اعمالش محو كند و درجات او را بتعداد نفوس يهود و نصارى كه در روى زمين تنفس كنند بلند گرداند.

 تفسير جامع، ج‏2، ص: 152

قوله تعالى: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ الْأَنْعامِ  1  عياشى از ابن عباس روايت كرده گفت شنيدم از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود نازل نشده هيچ آيه يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مگر آنكه رئيس و شريف آنها امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام ميباشد. و اينحديث را عامه باسانيد متعدده نقل نموده‏اند. و در صحيفه حضرت رضا عليه السّلام است كه فرمود هر چه در قرآن آيه يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ميباشد همه در حق ما ائمه اهل بيت نازل شده

و بسند ديگر از حضرت باقر عليه السّلام روايت كرده فرمود پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم در دوازده مورد عقد بسته بر ذمه مردم نسبت بولايت و خلافت امير المؤمنين عليه السّلام و مراد از نزول آيه اينست كه بعهد و پيمانى كه از شما گرفته وفا كنيد (و فرق بين عقد و عهد آنستكه عقد بايد ميان دو نفر باشد و عبارت از وصل و اتصال نمودن دو چيز است بيكديگر بخلاف عهد كه بمعنى الزام است و ممكن است از يكجانب باشد پس هر عهدى عقد ميباشد ولى هر عقدى عهد نيست)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: